Antygen HBs to badanie wykorzystywane jest w diagnostyce i monitorowaniu chorób wątroby.
Wirus zapalenia wątroby typu B (HBV) jest wirusem zbudowanym z jądra (zawierającego materiał genetyczny w postaci DNA) i powłoki. Pozostaje on jedną z najczęstszych przyczyn rozwoju ostrego lub przewlekłego zapalenia wątroby, będących czynnikami ryzyka rozwoju marskości wątroby oraz raka wątrobowokomórkowego.
Częstość infekcji HBV jest największa w krajach azjatyckich i afrykańskich, gdzie najczęściej dochodzi do zakażeń dzieci, w czasie porodu przez łożysko od zakażonej wcześniej matki. W krajach o niższej zachorowalności częstsze są zakażenia młodych dorosłych, do których dochodzi przez kontakty seksualne oraz igły i strzykawki stosowane do iniekcji narkotyków. Mniej częste są zakażenia nabywane podczas zabiegów w placówkach medycznych i gabinetach kosmetycznych.
Antygen HBs to pierwszy marker zakażenia, który wykrywa się jako dodatni, zwykle 6-16 tygodni po infekcji, a zanim rozwiną się objawy zapalenia wątroby typu B (żółtaczka) może minąć kilka miesięcy. Organizm po kontakcie z antygenem HBs, zaczyna wytwarzać przeciwciała anty HBS, które mają za zadanie zwalczać wirusa.
Wirusowe zapalenie wątroby typu B objawy
Faza początkowa:
- bóle mięśni i stawów,
- ogólne osłabienie,
- brak apetytu,
- nudności i wymioty,
- bóle brzucha.
Objawy te zazwyczaj ustępują po pojawieniu się żółtaczki.
Faza zaawansowana:
- żółtaczka
- świąd,
- ciemny mocz,
- odbarwiony stolec,
- ból w prawym podżebrzu.
Mogą występować też niespecyficzne objawy z innych narządów: wysiękowe zapalenie opłucnej, zapalenie trzustki, zaburzenia rytmu serca, anemia.
W 1% przypadków WZW B może rozwinąć się do tzw. postaci nadostrej, która objawia się ostrą niewydolnością wątroby, gdzie do żółtaczki dołączają objawy związane z zaburzeniami świadomości i procesami krzepnięcia krwi.
Obecność antygenu HbS we krwi po 6 miesiącach od momentu zakażenia świadczy o tym, że przeszło ono w fazę przewlekłą, a osoba zainfekowana jest nosicielem wirusa. Charakterystyczne dla przewlekłego zapalenia wątroby WZW B są: osłabienie, zmęczenie, stany podgorączkowe, spadek masy ciała, powiększenie wątroby i obwodu brzucha. Mogą się pojawiać okresy zaostrzeń zapalenia, z obecnością żółtaczki i wzrostem poziomu aminotrasferaz w surowicy.
Antygen HBs cena | Kup badanie online
Antygen HBs badanie – kiedy wykonać?
Badanie wykorzystywane jest w profilaktyce, diagnostyce i leczeniu chorób zakaźnych wątroby.
Wskaźnik bada się w celach takich jak:
- rozpoznanie ostrego / przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B;
- monitorowanie leczenia przeciwwirusowego;
- badania przesiewowe produktów krwiopochodnych;
- badanie prenatalne w celu zapobiegania przenoszeniu się matki na dziecko;
- badanie ciężarnej w III trymestrze ciąży;
- diagnoza noworodka.
Antygen Hbs badanie – kto powinien wykonać?
Każdy pacjent, u którego:
- występują czynniki ryzyka zakażenia wirusem HBV (stosunek seksualny bez zabezpieczenia, częste zmiany partnerów seksualnych, dożylne przyjmowanie narkotyków, obecność przewlekłej choroby nerek, cukrzycy, wiek powyżej 60 lat)
- stwierdzono obecność przewlekłej choroby wątroby o nieustalonej etiologii,
- przyjmuje chemioterapię lub inne leki obniżające odporność,
- pojawiają się objawy ostrej lub przewlekłej infekcji wirusem HBV.
Materiał do badania
- krew żylna
Antygen HBs – metoda badania
- elektrochemiluminescencyjna
Antygen HBs norma
- niereaktywny
Antygen HBS dodatni
Wykrycie HBsAg we krwi wskazuje na zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B.
Stopniowy spadek stężenia HBsAg może wskazywać na skuteczność terapii i duże szanse jej powodzenia, natomiast stabilny poziom HBsAg wskazuje, że jest konieczna modyfikacja leczenia.
Utrzymywanie się HbsAg we krwi powyżej 6 miesięcy oznacza stan przewlekłego nosicielstwa. Charakterystyczne dla tej fazy infekcji są też stałe lub okresowe zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaz). Przewlekłe zapalenie zwiększa ryzyko rozwoju marskości wątroby, rozwój zmian martwiczo-zapalnych można potwierdzić w biopsji wątroby. To badanie daje najbardziej wiarygodną informację o stopniu nasilenia uszkodzenia tego narządu.
U pacjentów bezobjawowych lub leczonych supresyjnie oznaczanie HBsAg ma duże znaczenie, gdyż wskaźnik nie wykazuje związku z HBV DNA (materiałem genetycznym wirusa obecnym we krwi zakażonego), które u tych osób jest zazwyczaj niewykrywalne.