Albumina wydalanie

Albumina wydalanie badanie

Albuminy stanowią główny składnik białkowy krwi, pełniąc w organizmie szereg funkcji m.in. transportową dla hormonów, kwasów tłuszczowych, leków, ale również zapewniając stałość ciśnienia wewnątrz naczynia. Ich prawidłowe stężenie zapobiega rozwojowi obrzęków, wahaniom pH (odczynu) krwi, informuje o dobrym odżywieniu organizmu.

Cząsteczka albuminy jest produkowana w wątrobie, a rozkładana średnio po 20 dniach. Czas ten jest krótszy w warunkach zwiększonego rozpadu białek np. przy nowotworze, ciężkiej infekcji, rozległym uszkodzeniu tkanek. W odpowiedzi na te procesy, poziom albumin gwałtownie spada.

Istnieją też inne stany, które mogą spowodować obniżenie poziomu albumin w surowicy. Jednym z nich są choroby nerek ze zwiększoną utratą białka. W prawidłowo funkcjonującej nerce, albuminy zatrzymywane są we krwi w dzięki barierze filtracyjnej, która nie przepuszcza dużych białek- stąd ich stężenie w moczu jest śladowe. W sytuacjach patologicznych, gdy bariera jest nieszczelna bądź uszkodzona, albumina dostaje się do moczu w dużych ilościach. Stan taki nazywany jest albuminurią.

Albuminuria stanowi wskaźnik niewydolności nerek. Niekiedy zwiększone stężenie białka w moczu wyprzedza pojawienie się objawów choroby nerek, stąd tak ważny jest pomiar albumin w moczu u pacjentów z grup ryzyka, szczególnie u osób chorych na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze.

Albumina wydalanie – kiedy wykonać badanie?

Albuminy w dobowej zbiórce w moczu są oznaczane w diagnostyce wczesnych zmian w nerkach w przebiegu nadciśnienia tętniczego i cukrzycy.

Wczesne wykrycie zmian po rozpoczęciu odpowiedniego leczenia, pozwala powstrzymać rozwój nefropatii (uszkodzenia nerek) cukrzycowej i nadciśnieniowej i pojawieniu się większych ilości białka w moczu.

Badanie zalecane jest raz w roku: u chorych z cukrzycą typu 1 od 5 roku trwania choroby, a u chorych z cukrzycą typu 2 od momentu rozpoznania. Przy rozpoznaniu obecności albumin w moczu badanie należy powtórzyć 2-krotnie w ciągu 3-6 miesięcy. Uzyskanie dwóch dodatnich wyników spośród trzech oznaczeń jest podstawą do rozpoznania albuminurii.

Albumina wydalanie – kto powinien wykonać badanie?

Osoby prezentujące charakterystyczne objawy cukrzycy:

• wzmożone pragnienie,
• apetyt,
• częste oddawanie moczu,
• suchość w ustach,
• spadek masy ciała,
• senność,
• utrzymujące się bez przyczyny zmęczenie.

Ponadto, wszyscy pacjenci ze zdiagnozowaną cukrzycą, w celu okresowej kontroli skuteczności jej leczenia.

Dodatkowo, osoby prezentujące objawy nadciśnienia tętniczego:

• tępe bóle głowy,
• krwawienia z nosa,
• nerwowość,
• zaburzenia snu,
• zawroty głowy,
• duszność,
• łomotanie serca,
• zaburzenia widzenia.

Ponadto, wszyscy pacjenci ze zdiagnozowanym nadciśnieniem tętniczym, w celu okresowej kontroli skuteczności jego leczenia.

Badanie może zostać wykonane też u osób z objawami chorób nerek w celu uzupełnienia diagnostyki: zmiana koloru i zapachu moczu, częste lub bolesne oddawanie moczu, obrzęki, bladość skory, brak apetytu, osłabienie.

Metoda badania

• immunoturbidymetryczna

Albumina wydalanie norma

• do 30 mg/dobę

Albumina wydalanie niska

Jeśli albuminy są niewykrywalne w moczu, oznacza to, że czynność nerek jest prawidłowa.

Albumina wydalanie podwyższona

Umiarkowanie podwyższone poziomy albuminy stwierdzone zarówno w początkowych, jak i powtórnych badaniach moczu, wskazują, że dana osoba może mieć wczesną postać choroby nerek, zazwyczaj w przebiegu cukrzycy.

Niewydolność nerek jest poważnym powikłaniem w cukrzycy, zwłaszcza w cukrzycy typu 1 (30-50% chorych). W cukrzycy typu 2 dotyczy 5-10% chorych.

Stwierdzenie albuminurii jest wskazaniem do rozpoczęcia intensywnego leczenia w celu lepszej kontroli poziomu cukru we krwi.

Bardzo wysokie poziomy albumin w moczu mogą wskazywać, że choroba nerek jest już w bardziej zaawansowanym stadium i zazwyczaj towarzyszy im stwierdzenie obecności innych białek osocza.

Albumina wydalanie wyniki

Na fałszywie dodatnie podwyższenie poziomu albumin w moczu mogą wpływać: różnice biologiczne, długo utrzymywana pionowa pozycja ciała, aktywność fizyczna w okresie 24 godzin przed badaniem, infekcje dróg moczowych, znacznie podwyższony poziom cukru we krwi, odwodnienie (zagęszczenie moczu).

Wyniki fałszywie ujemne mogą występować w przypadku wielomoczu (zwiększonego oddawania moczu) lub przewodnienia (nadmiernego rozcieńczenia moczu).