Borrelia burgdorferi przeciwciała IgM

Borrelia burgdorferi przeciwciała IgM

Borrelia burgdorferi to bakteria, która odpowiedzialna jest za wywoływanie boreliozy, inaczej nazywanej chorobą z Lyme. Krętek ten przenoszony jest przez kleszcze, a do zainfekowania dochodzi w momencie kontaktu z krwią lub wymiocinami kleszcza podczas gdy pożywia się na ludzkim żywicielu- stąd też pierwsze objawy rozwijają się w miejscu, gdzie nastąpiło wkłucie tego pajęczaka.

W przeciwieństwie do drugiej najczęściej przenoszonej przez kleszcze choroby (kleszczowego zapalenia mózgu) na boreliozę nie jest dostępna szczepionka, więc niezwykle ważne jest, aby po powrocie z lasów lub innych miejsc, gdzie mogą one występować, zawsze dokładnie obejrzeć swoja ciało pod kątem obecności tych pasożytów. Szybkie usunięcie kleszcza znacznie minimalizuje ryzyko zakażenia krętkiem borelli- szczególnie, że nie wszystkie kleszcze są nosicielami tej choroby.

Borrelia burgdorferi przeciwciała IgM – kiedy wykonać?

Badanie to określa, czy w organizmie obecne są przeciwciała podklasy IgM skierowane przeciwko bakterii borrelia burgdorferi. Ich obecność świadczy o tym, że nastąpiło zakażenie tą bakterią, a układ odpornościowy rozpoczął produkcję substancji, które mają na celu unieszkodliwienie jej. Przeciwciała IgM pojawiają się już w 2-4 tygodniu od momentu wniknięcia tego drobnoustroju do organizmu. Badanie to najczęściej wykonywane jest równocześnie z pomiarami innych podklas przeciwciał, jak np. IgG, ponieważ zestawienie obu tych poziomów oraz ponowne badanie (które obrazuje ich zmiany w czasie) umożliwia skuteczną ocenę etapu zakażenia oraz określenie jak dawno do niego doszło.

Borrelia burgdorferi przeciwciała IgM – kto powinien wykonać?

Borelioza jest chorobą, która prezentuje pewne trudności diagnostyczne, stąd też badanie to często zlecane jest w celach diagnostycznych choroby, która niekoniecznie pierwotnie może być łączona przez pacjenta z wkłuciem się kleszcza jakiś czas temu. Jej objawy często mogą być odsunięte w czasie, a pacjent może nie pamiętać momentu wkłucia kleszcza. Pierwszy charakterystyczny objaw, czyli rumień wędrujący, może pojawić się nawet 60 dni po kontakcie z kleszczem. Rumień wędrujący to zmiana skórna, która ma postać czerwonego okręgu, który powiększa się jednocześnie ustępując w części centralnej. Pojawia się on typowo w miejscu wkłucia kleszcza. Dodatkowo w tym okresie mogą występować uogólnione objawy, takie jak:

• ogólne pogorszenie samopoczucia
• zmęczenie
• ból głowy
• bóle mięśni
• gorączka i dreszcze

Czasami choroba może przejść do kolejnego etapu bez manifestowania początkowych objawów. Po rozprzestrzenieniu się tej bakterii w pozostałe części organizmu może wywoływać infekcję układu nerwowego- neuroboreliozę (u ok. 10-15% nieleczonych pacjentów). Objawy są typowe dla dość łagodnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, czyli trudności w zgięciu szyi, ból głowy i zmiany stanu psychicznego. Możliwe jest też występowanie porażenia nerwów (szczególnie czaszkowych).

Kolejną dość częstą konsekwencją zakażenia jest zapalenie stawów, które może ujawnić się nawet 2 lata po infekcji. Przebiega ono z bólem i obrzękiem stawów, które zazwyczaj występują asymetrycznie- czyli tylko na jednym ze stawów, np. kolanowym.

Borrelia burgdorferi przeciwciała IgM cena

Borrelia burgdorferi przeciwciała IgM norma

Dodatni wynik tego badania powinien zostać potwierdzony przez test diagnostyczny wykonany za pomocą bardziej dokładnej metody, jak np. western blot. Obecność przeciwciał klasy IgM świadczy o kontakcie organizmu pacjenta z bakterią borrelia burgdorferi. IgM anty-borrelia burgdorferi zazwyczaj zanikają po ok. pół roku od infekcji- w przeciwieństwie do podklasy IgG, które mogą utrzymywać się nawet wiele lat, dlatego ważne jest wykonywanie jednoczesnych badań kilku podklas przeciwciał. W niewielu przypadkach zakażenie przebiega bezobjawowo.

W przypadku uzyskania dodatnich wyników testów oraz potwierdzenia ich i zestawienia z prezentowanymi przez pacjenta objawami klinicznymi możliwe jest trafne postawienie diagnozy. Borelioza, jako że jest chorobą bakteryjną, leczona jest za pomocą antybiotyków. Terapia antybiotykami jest dość prosta, a jej długość zależy od etapu i czasu trwania infekcji- zazwyczaj jest to ok. 3-4 tygodnie. W niektórych przypadkach możliwe jest utrzymywanie się objawów boreliozy do pół roku po zakończeniu skutecznego leczenia.