IgA (immunoglobulina A) stanowi 10-15% całkowitej ilości immunoglobulin w ludzkim ciele. IgA są głównymi przeciwciałami, które są wydzielane na powierzchnię błon śluzowych.
Występują we łzach, ślinie, wydzielinach oddechowych, żołądkowo-jelitowych i moczowo-płciowych. W postaci dimerycznej (IgA2) dodatkowo zawierają 2 łańcuchy: jeden łączy dwie cząsteczki immunoglobuliny A, a drugi stymuluje ich sekrecję i zapobiega ich rozkładowi przez różnorakie enzymy. Dzięki temu IgA2 jest dość odporny na degradujące działanie wielu substancji oraz odgrywa ważną rolę w adhezji i usuwaniu bakterii, zapobiegając w ten sposób ich przenikaniu do organizmu.
Kiedy wykonuje się badanie IgA?
Najczęściej badanie IgA wykonuje się w celu oceny stanu pacjentów z objawami klinicznymi nowotworów układu chłonnego, w szczególności ze szpiczakiem mnogim i immunoproliferacyjną chorobą jelita cienkiego (tzw. “chłoniakiem śródziemnomorskim”).
Cel badania
Celem badania jest określenie stężenia immunoglobuliny A we krwi.
Test służy przede wszystkim do diagnozowania niektórych nowotworów złośliwych, takich jak szpiczak mnogi lub chłoniaki z lokalizacją w przewodzie pokarmowym, a także do diagnozowania selektywnego niedoboru IgA.
Kiedy należy wykonać to badanie?
Test jest zlecany przez lekarza w przypadku wystąpienia określonych objawów, np. takich jak:
- długotrwała gorączka z nocnymi potami
- ból kości
- spontaniczne złamania kości
- obrzęk węzłów chłonnych
Przygotowanie do badania
Przed badaniem nie jest wymagane wcześniejsze przygotowanie. Na wyniki badania nie wpływa to, czy zostało wykonane na czczo czy po posiłku.
Materiał do badania:
- Krew żylna
IgA cena | Kup badanie online
IgA wyniki
Jednostki chorobowe mogące skutkować podwyższonymi wartościami immunoglobuliny A:
- szpiczak
- marskość wątroby
- żółtaczka obturacyjna
- alkoholizm
- podostry i przewlekły stan zapalny
- toczeń (u niektórych pacjentów)
- sarkoidoza (u niektórych pacjentów)
- zespół Wiskotta-Aldricha
Jednostki chorobowe mogące skutkować obniżonymi poziomami immunoglobuliny A:
- zespół AT (ataksja-teleangiektazja)
- abstynencja od alkoholu w przebiegu choroby alkoholowej (po 1 roku)
- selektywny niedobór IgA
- agammaglobulinemia
- zespoły złego wchłaniania (u niektórych pacjentów)
- marskość wątroby nawracające zapalenie ucha
- szpiczak inny niż wydzielający immunoglobulinę A
- makroglobulinemia Waldenströma
Jednostki chorobowe, gdzie występuje jednoczesne zmniejszenie immunoglobuliny A i innych immunoglobulin:
- nabyta i wrodzona agammaglobulinemia
- dziedziczna aplazja grasicy
- degammaglobulinemia typu I i II
IgA norma
- < 12 m-cy < 0,83 g/l
- 12 m-cy – 3 l. 0,20 – 1,00 g/l
- 3 – 6 l. 0,27 – 1,95 g/l
- 6 – 9 l. 0,34 – 3,05 g/l
- 9 – 11 l. 0,53 – 2,04 g/l
- 11 – 13 l. 0,58 – 3,58 g/l
- 13 – 15 l. 0,47 – 2,49 g/l
- 15 – 19 l. 0,61 – 3,48 g/l
- > 19 l. 0,70 – 4,00 g/l
Ograniczenia badania IgA i nieprecyzyjne wyniki
Poziom immunoglobuliny A może fizjologicznie wzrosnąć po wysiłku oraz obniżać się w czasie ciąży. Nie występują reakcje krzyżowe między trzema typami immunoglobulin- IgA, IgM i IgG.