Różyczka przeciwciała IgM

Różyczka przeciwciała IgM badanie

Różyczka (Rubella virus) jest wirusową chorobą zakaźną, jedną z najczęstszych dziecięcych infekcji wysypkowych. Wirus przenosi się głównie drogą kropelkową lub przez bezpośredni kontakt z materiałem zakaźnym np. wydzieliną z dróg oddechowych, nosogardła. Infekcja występuje głównie w miesiącach zimowych i wiosennych, a jedynymi znanymi żywicielami wirusa są ludzie. Okres wylęgania wynosi od dwóch do trzech tygodni.

Zakażenie zazwyczaj przebiega bezobjawowo lub z wysypką i objawami grypopodobnymi, jedynym stałym objawem w obrazie klinicznym różyczki jest powiększenie węzłów chłonnych w obrębie głowy i szyi. Często ustępuje samoistnie i nie wymaga leczenia. Szczepienie lub przebycie zakażenia zapewniają odporność na całe życie.

Zakażenie może mieć także charakter wrodzony na skutek przeniknięcia wirusa przez łożysko. Ostra infekcja różyczką w trakcie ciąży (w przypadku braku odporności kobiety) jest szczególnie niebezpieczna dla płodu – w pierwszym trymestrze może powodować poronienie, przedwczesny poród, upośledzenie wzrostu rozwijającego się zarodka. Im wcześniej nastąpi zakażenie, tym większe i poważniejsze potencjalne konsekwencje dla płodu.

W kolejnych trymestrach, infekcja wirusem zazwyczaj nie powoduje utraty ciąży, ale obecność wrodzonego zespołu różyczki, który jest jedną ze składowych zespołu TORCH (grupy zakażeń organizmami, mającymi uszkadzający wpływ na płód). Po narodzinach, infekcja może manifestować się u noworodka szeregiem objawów specyficznych dla całego zespołu (żółtaczka, powiększenie wątroby, gorączka, drgawki, wady serca i mózgu) lub samej różyczki (uszkodzenie słuchu, wzroku).

Testy serologiczne są ważnym narzędziem w diagnostyce i monitorowaniu infekcji różyczką oraz weryfikacji odporności poszczepiennej. Pierwsza odpowiedź na infekcję jest reprezentowana przez specyficzne przeciwciała IgM, które są wykrywane w większości przypadków kilka dni po pojawieniu się wysypki, osiągając maksimum po 2-3 tygodniach od początku. Poziomy IgM zaczynają spadać po 35-70 dniach. Przeciwciała w klasie IgG pojawiają się zwykle około 1 tygodnia po wytworzeniu przeciwciał IgM i są oznaką zdrowienia; ich poziom szybko wzrasta, osiągając plateau 6–10 tygodni po wystąpieniu choroby, po czym stopniowo spada do niskiego miana, które utrzymuje się przez całe życie.

Różyczka przeciwciała IgM – kiedy wykonać?

Badanie jest zalecane we wskazaniach:

• u kobiet planujących ciążę, w celu weryfikacji konieczności wykonania szczepienia (szczepionka przeciwko różyczce jest przeciwwskazana u kobiet w ciąży oraz tych, które mogą zajść w ciążę w ciągu miesiąca po szczepieniu, zaleca się wykonanie badań przesiewowych przed poczęciem)
• u ciężarnych, w ramach badań przesiewowych w celu określenia stanu odporności matki (badanie często wchodzi w skład panelu w kierunku infekcji TORCH, powodujących wrodzone wady płodu)
• podejrzenie różyczki wrodzonej u noworodka (badanie IgM jest u nich skuteczniejsze w monitorowaniu infekcji, gdyż w przeciwieństwie do IgG, które przechodzą przez łożysko, powstają wyłącznie w organizmie dziecka)
• potwierdzenie infekcji u osoby z jej klinicznymi objawami

Różyczka przeciwciała IgM – kto powinien wykonać?

Osoba z objawami różyczki, szczególnie nieszczepiona w przeszłości:

• gorączka
• bóle głowy
• brak apetytu, nudności
• wysypka plamkowo-grudkowa (głównie w okolicach głowy i szyi)
• powiększenie węzłów chłonnych (podpotylicznych, bocznych szyjnych),
• zapalenie spojówek

Morfologia zwykle wskazuje na neutropenię, czyli obniżenie poziomu neutrofili (rodzaju białych krwinek).

Noworodek z objawami różyczki wrodzonej:

• zaćma
• głuchota
• powiększenie wątroby i śledziony
• wada serca
• niska masa urodzeniowa
• małogłowie (zmniejszony rozmiar głowy)
• deficyty neurologiczne

Różyczka przeciwciała IgM norma

• brak obecności (-)
• obecność przeciwciał (+)

Przeciwciała IgM sa wykrywane w drugiej dobie po pojawieniu się plamiasto-grudkowej wysypki i utrzymują się około miesiąc. Przeciwciała IgM świadczą o aktywnym lub niedawno przebytym zakażeniu wirusem różyczki, czasem ich niskie miano pojawia się we krwi u osób szczepionych i jest wykładnikiem odporności przeciwko wirusowi.