Posiew wymazu ze zmian skórnych

Posiew wymazu ze zmian skórnych badanie

Choroby dermatologiczne, choć w większości przypadków rzadko są przyczyną stanów poważnie zagrażających życiu i zdrowiu, w znaczący sposób mogą jednak obniżać jego komfort. Zwiększone skłonności do ich występowania mają zwłaszcza osoby młode, gdy w wyniku zmian hormonalnych zachodzących w organizmie, skutkujących zwiększonym wydzielaniem sebum (łoju), częste jest nadmierne rogowacenie naskórka i zatykanie ujść mieszków włosowych. Wpływ na powstawanie zmian skórnych mają również uwarunkowania genetyczne, stres oraz nieprawidłowa dieta. Jeśli leczenie bądź zmiany stylu życia zostaną wprowadzone odpowiednio wcześnie, trądzik ma łagodny przebieg.

Jednak w niektórych przypadkach, skład fizjologicznej flory bakteryjnej w normalnych warunkach występującej na skórze, może zostać tak zaburzony, że dojdzie do niekontrolowanego rozmnażania drobnoustrojów – głównie bakterii z gatunku Propionibacterium acnes. W wyniku osłabienia bariery ochronnej skóry, może też dojść do jej kolonizacji przez drobnoustroje patogenne, pochodzące spoza organizmu.

Szereg współistniejących chorób i stanów może też sprzyjać rozwojowi różnych zmian skórnych. Zaliczamy do nich m.in. powierzchowne urazy; cukrzycę, w której niedostateczne ukrwienie kończyn dolnych skutkuje istnieniem nadkażonych bakteryjnie ran; zaburzenia odporności, w których infekcje skóry i błon śluzowych są wyjątkowo rozległe; niewystarczający poziom higieny (np. rzadka zmiana i czyszczenie obuwia), które powodują rozwój zakażeń grzybiczych; długotrwałe unieruchomienie u osób hospitalizowanych, u których łatwo może dojść do powstania odleżyn ulegających wtórnym infekcjom.

Ponadto, każde osłabienie organizmu i drapanie zmian w trakcie trwania zakaźnej (bakteryjnej, wirusowej) choroby wysypkowej (szczególnie wieku dziecięcego) może prowadzić do ich dodatkowego zakażenia bakteriami, co znacząco wydłuża czas trwania procesu zdrowienia.

Posiew materiału pobranego ze zmian powierzchownych w obrębie skóry może dostarczyć cennych informacji o przyczynach zakażenia, co przełoży się na lepsze wyniki leczenia i ustąpienie przykrych dolegliwości.

Kiedy wykonać posiew wymazu ze zmian skórnych?

Posiew wymazu ze zmian skórnych zlecany jest najczęściej przez lekarzy dermatologów, pozwala bowiem na zdiagnozowanie obecności bakterii (tlenowych lub beztlenowych) będących przyczyną powierzchownych infekcji skórnych (w stanach takich jak trądzik, liszajec, stopa cukrzycowa czy biegacza, wrzody, odleżyny, nadkażenia w przebiegu wysypek). Test wykonuje się ze zmian świeżych, a materiał do niego pobiera za pomocą sterylnego wacika (aplikowanego w miejscu zmiany, zanurzanego w wydzieline) lub skalpela (w przypadku zeskrobin skórnych lub pobraniu jej niewielkich fragmentów przez wycięcie). Po pobraniu próbki umieszcza się ją w pojemniku ze specjalną substancją wspomagającą rozwój bakterii (pożywką wzrostową). Inne podłoża stosuje się w przypadku podejrzenia infekcji grzybczej.

W przypadku istnienia zmian głębokich (dotyczących tkanki podskórnej, nabytych w wyniku zabiegu operacyjnego lub urazu), badanie uzupełnić można dodatkowo posiewem materiału pobranego z rany (np. treści płynnej zaaspirowanej z ropnia strzykawką).

Posiew wymazu ze zmian skórnych cena | Kup online

Kto powinien wykonać posiew wymazu ze zmian skórnych?

Osoby z różnymi schorzeniami dermatologicznymi zlokalizowanymi w obrębie całego ciała:

• obecność zmian zapalnych lub niezapalnych – grudek, krost, guzków, cyst, wrzodów, pęcherzyków, wysypek, wyprysków, zaskórników
• nasilone przetłuszczanie się bądź wysuszenie i złuszczanie skóry
• obecność zmian powikłanych – wolno gojących się, niereagujących na leczenie, pozostawiających po sobie przebarwienia i blizny
• obrzęk, ból, zaczerwienienie, swędzenie, ocieplenie okolicy zmiany, sączenie się z niej wydzieliny, płynu, ropy

Posiew wymazu ze zmian skórnych norma

• Ujemny (-)

W tej sytuacji w posiewie nie zaobserwowano wzrostu chorobotwórczych bakterii ani grzybów, a jedynie niewielkich ilości drobnoustrojów pochodzących z normalnej flory skóry (np. z rodzaju Propionibacterium, Staphylococcus, Corynebacterium).

• Posiew dodatni (+)

Jeśli w posiewie zaobserwowano wyraźny wzrost chorobotwórczych bakterii (w oddzielnych podłożach dla tlenowych, beztlenowych) i/lub grzybów, oznacza to, że to najprawdopodobniej one stanowią przyczynę zakażenia i zastosowanie leczenia skierowanego przeciwko konkretnemu gatunkowi patogenu przyniesie korzystny efekt terapeutyczny. W tym celu, po uzyskaniu wyniku dodatniego posiewu, rutynowo oznacza się wrażliwość wyhodowanych drobnoustrojów na poszczególne rodzaje antybiotyków i informację przekazuje lekarzowi.