Ceny badań w sklepie internetowym są 10% niższe od cen w Punktach Pobrań – KUP ONLINE
Menu
Artykuł autorstwa:
Zespół Synevo
Limfocyty to jedne z najważniejszych komórek układu immunologicznego. Należą do grupy leukocytów (białych krwinek) i biorą udział w odpowiedzi odpornościowej organizmu – rozpoznają patogeny i uruchamiają mechanizmy służące ich zniszczeniu. Zarówno liczba limfocytów poniżej, jak i powyżej normy może świadczyć o pewnych nieprawidłowościach. W jakich okolicznościach taka sytuacja stanowi powód do niepokoju? Co robić, gdy wyniki badań pokazują limfocyty za wysokie lub za niskie?
Tak, jak zostało to wspomniane powyżej – limfocyty są komórkami układu odpornościowego, zaliczanymi do białych krwinek (szacuje się, że stanowią od 25 do 35% populacji leukocytów). Biorą udział w odpowiedzi immunologicznej swoistej, będącej rodzajem odporności nabywanym przez całe życie. Mechanizm ten polega niejako na „zapamiętywaniu” konkretnych patogenów, dzięki czemu limfocyty mogą później rozpoznać je i zneutralizować.
Wśród limfocytów wyróżnia się limfocyty B, które powstają w szpiku kostnym i biorą udział w rozpoznawaniu obcych antygenów oraz wytwarzaniu przeciwciał, a także limfocyty T – produkowane w większości w grasicy i odpowiedzialne za komórkową odpowiedź odpornościową. Kiedyś do grona limfocytów zaliczano również komórki NK (czyli komórki Natural Killer), jednak obecnie wiadomo, że pomimo udziału w odpowiedzi odpornościowej, nie są one w stanie rozpoznawać antygenów tak, jak niektóre limfocyty. Z tego właśnie względu zaklasyfikowano je do grupy nieswoistych komórek limfoidalnych.
Podwyższony poziom limfocytów określa się mianem limfocytozy (diagnozuje się ją przy wartości limfocytów powyżej 5000/μl). Zawartość tego elementu morfotycznego we krwi wzrasta, gdy w organizmie toczy się stan zapalny – na przykład po kontakcie z wirusem czy bakterią. Najczęstszymi przyczynami limfocytozy są:
Intensywna limfocytoza – zwłaszcza utrzymująca się przez długi czas – może oznaczać rozwój nowotworu z kategorii białaczek limfatycznych (ostra białaczka szpikowa, ostra białaczka limfoblastyczna, przewlekła białaczka szpikowa i inne).
Obniżony poziom limfocytów to limfopenia. Stwierdza się ją, gdy poziom limfocytów spada poniżej 1000/μl. Zwykle powiązana jest z okresem infekcji wirusowej, bakteryjnej lub pasożytniczej. Limfopenia może być obecna u kobiet w ciąży, pojawiać się po dużym wysiłku fizycznym, przy niedożywieniu, a także w okresach odczuwania wzmożonego stresu. Oprócz tych sytuacji poziom limfocytów spada przy:
Zmniejszoną liczbę limfocytów obserwuje się również jako skutek uboczny zażywania niektórych leków, a w tym: kortykosteroidów, leków cytostatycznych (przeciwnowotworowych), hormonu adrenokortykotropowego (ACTH – wykorzystywanego w leczeniu choroby Addisona, czyli niewydolności kory nadnerczy).
Pojedynczy zbyt wysoki lub zbyt niski wynik limfocytów nie powinien stanowić powodu do niepokoju. Takie wahania warto jednak skonsultować z lekarzem, jeśli pacjentowi towarzyszą niepowiązane z żadną infekcją objawy, a także wtedy, gdy inne parametry w wynikach morfologii krwi odbiegają znacząco od normy.
Źródła:
Synevo jest jednym z wiodących dostawców usług diagnostyki laboratoryjnej w Polsce, oferującym ponad 2 tysiące rutynowych i zaawansowanych badań.
2024 © Synevo. Wszystkie prawa zastrzeżone.
kontakt@synevo.pl