Zdrowa wątroba - pakiet z konsultacją lekarską

Albumina

Jest syntetyzowana w wątrobie i odpowiada za utrzymanie ciśnienia osmotycznego krwi. Albuminy transportują różne składniki krążące we krwi takie jak jony metali, kwasy tłuszczowe, bilirubina, hormony. Obniżone stężenie albuminy najczęściej wynika z niedożywienie, występuje także w chorobach wątroby, nerek lub przewodu pokarmowego.

ALP – fosfataza zasadowa

Enzym występujący w błonach komórkowych wielu tkanek.  Najwyższe stężenia stwierdza się w kościach, wątrobie, kanalikach nerkowych i komórkach śluzówki jelit. Do wzrostu ALP we krwi dochodzi w chorobach wątroby przebiegających z zastojem żółci, w zapaleniu dróg żółciowych, w wirusowym zapaleniu wątroby, a także w chorobach kości i nadczynności przytarczyc.

ALT – aminotransferaza alaninowa

Aminotransferaza alaninowa jest enzymem wewnątrzkomórkowym występującym głównie w wątrobie i mięśniach. Wzrost aktywności ALT obserwuje się w ostrych i przewlekłych chorobach wątroby, zespole zmiażdżenia, niewydolność krążenia, zawale mięśnia sercowego. Do oceny ciężkości uszkodzenia wątroby stosuje się wskaźnik de Ritisa wyliczany na podstawie wyników ALT i AST.

AST – aminotransferaza asparaginianowa

Aminotransferaza asparaginowa – enzym wewnątrzkomórkowy występujący w mięśniu sercowym, wątrobie, mięśniach szkieletowych, nerkach i erytrocytach.  Bardzo duży wzrost aktywności AST występuje w stanach ostrych takich jak wirusowe zapalenia wątroby, toksyczne zapalenie wątroby czy poalkoholowe zapalenie wątroby. Aktywność ALT wzrasta również w zawale mięśnia sercowego, cholestazie, marskości wątroby, chorobach nowotworowych oraz przy uszkodzenie mięśni szkieletowych.

Bilirubina całkowita

Bilirubina powstaje w wątrobie, śledzionie lub szpiku kostnym w wyniku przemiany grupy hemowej cząsteczki hemoglobiny uwalnianej z krwinek czerwonych podczas ich rozpadu. Do wzrostu stężenia bilirubiny we krwi dochodzi w wyniku nasilonej hemolizy krwinek czerwonych (żółtaczka hemolityczna), upośledzonego wychwytywania bilirubiny przez komórki wątroby (zapalenie lub stłuszczenie wątroby, nowotwory wątroby, toksyczne uszkodzenie wątroby), a także na skutek utrudnionego odpływu żółci (żółtaczka zastoinowa) i hiperbilirubinemii uwarunkowanych genetycznie. Badanie przydatne jest szczególnie w diagnostyce różnicowej żółtaczek.

GTP – gamma-glutamylotransferaza

GTP enzym występujący w nerkach, wątrobie, drogach żółciowych, trzustce i jelitach. Oznaczany we krwi pochodzi głównie z wątroby lub dróg żółciowych, dlatego badanie przydatne jest w diagnostyce ostrych i przewlekłych chorób wątroby, dróg żółciowych i trzustki. Oznaczanie aktywności GGTP ma także znaczenie pomocnicze w stwierdzeniu źródła podwyższonej aktywności ALP w surowicy, która może wzrastać także w chorobach kości. GGTP należy do enzymów indukowanych m.in. przez alkohol i niektóre leki. Aktywność enzymu wzrasta w przypadku nadużywania alkoholu, zmniejsza się w okresie abstynencji.

HBs antygen – antygen s wirusa zapalenia wątroby typu B

Antygen s związany jest z białkiem powierzchniowym otoczki wirusa wywołującego wirusowe zapalenie wątroby typu B. HBs antygen wykrywany jest na 1-4 tygodni przed wystąpieniem objawów klinicznych zakażenia lub najpóźniej po tygodniu, do dwóch po ich wystąpieniu. U większości chorych zanika w ciągu 6 miesięcy. Obecność antygenu w czasie powyżej 6 miesięcy świadczy o przewlekłym zakażeniu. Oznaczanie antygenu HBs jest podstawowym badaniem przesiewowym w diagnostyce WZW typu B.

Przeciwciała przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu C HCV

Badanie polegające na wykrywaniu przeciwciał przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu C. Diagnostyka WZW typu C obejmuje na pierwszym etapie oznaczanie przeciwciał anty HCV, które są wykrywane we krwi po 4–10 tygodni po zakażeniu. Wirus przenosi się poprzez kontakt z krwią i zakażonymi tkankami, w tym także jako zakażenia matczyno-płodowe oraz drogą kontaktów seksualnych. Okres wylęgania choroby wynosi średnio 50 dni (15–160 dni) i może mieć przebieg ostry lub przewlekły, w konsekwencji którego może rozwinąć się marskość lub pierwotny rak wątroby. Wczesne wykrycie zakażenia jest bardzo ważne i pozwala na rozpoczęcie terapii.