Dodano 18 wrzesień 2023
Hipoglikemia jest rozpoznawana w momencie, w którym poziom glukozy spada poniżej wartości 3,9 mmol/l (70 mg/dl). Co ważne, dla stwierdzenia hipoglikemii nie jest istotna obecność objawów (u niektórych osób mogą one wystąpić dopiero przy wyniku 3,0 mmol/l – 54 mg/dl). Warto tutaj dodać, że prawidłowa glikemia na czczo to wynik od 3,9 do 5,5 mmol/l (czyli 70-99 mg/dl).
Najczęściej badanie poziomu glukozy we krwi wykonuje się na czczo (co najmniej po 8 godzinach od ostatniego posiłku), natomiast w przypadku wystąpienia objawów hipoglikemii lekarz może zadecydować o natychmiastowym pobraniu krwi do badania (bez żadnego przygotowania).
Ze zjawiskiem hipoglikemii powiązane jest pojęcie hipoglikemii reaktywnej. Jest to stan obniżonego poziomu glukozy, następujący od 2 do 5 godzin po posiłku (zwłaszcza takim, który składał się w większości z węglowodanów). Hipoglikemia reaktywna pojawia się zwykle u osób, które:
Hipoglikemię obserwuje się także zdrowych osób. Określa się ją wówczas mianem hipoglikemii idiopatycznej – tak zwanej „hipoglikemii bez cukrzycy”, pojawiającej się bez wyraźnego powodu. W diagnostyce przyczyn tego problemu wykorzystuje się test obciążenia glukozą (tak zwane badanie krzywej cukrowej).
Hipoglikemia najczęściej jest rozpoznawana u osób chorujących na cukrzycę typu 1 lub typu 2. Stan ten pojawia się zwykle w wyniku praktykowana niewłaściwej diety (niedopasowanej do zaleceń lekarskich), a także przy nieprawidłowym leczeniu (lub przy braku leczenia). W praktyce oznacza to takie sytuacje, jak:
Oprócz tego niedocukrzenie może wystąpić jako objaw w przebiegu takich chorób i dolegliwości jak: niedoczynność tarczycy, niedoczynność przysadki mózgowej, niewydolność wątroby, nerek lub nadnerczy, a w skrajnych wypadkach – nowotwór trzustki.
Wśród objawów hipoglikemii (niedocukrzenia) wyróżnia się:
Skrajna hipoglikemia może doprowadzić do utraty przytomności, śpiączki hipoglikemicznej (śpiączki cukrzycowej), a nawet – przy braku działań z zakresu pierwszej pomocy i leczenia hipoglikemii – do śmierci pacjenta.
Pierwsza pomoc przy hipoglikemii obejmuje kontrolę poziomu glukozy we krwi (jeśli to możliwe – za pomocą glukometru paskowego), a także podanie pacjentowi przekąski lub napoju spożycie ma podnieść poziom glukozy. Wśród najlepszych propozycji wyróżnia się owoce (jabłko, banan), szklankę soku owocowego, łyżkę dżemu lub miodu. Niewskazane jest podawanie przetworzonych słodyczy, ponieważ w sytuacji zagrożenia zdrowia nie można szybko ocenić dawki węglowodanów, jakie wraz z ich spożyciem są dostarczane do organizmu. Jeśli chory ma w domowej apteczce saszetki z glukozą do rozpuszczania w wodzie, to można podać mu właśnie ten środek. Po tych czynnościach trzeba skontrolować poziom glikemii, a jeśli przekąska nie pomogła lub glukoza nadal spada, należy powtórzyć całą procedurę, dodając do przekąski porcję węglowodanów złożonych.
W przypadku utraty przytomności przez pacjenta, należy ułożyć go w pozycji bezpiecznej i wezwać pogotowie.
Zapobieganie epizodom hipoglikemii polega przede wszystkim na utrzymywaniu konkretnych zaleceń dietetycznych, regularnym kontrolowaniu glikemii, a także na przyjmowaniu leków w odpowiednim schemacie i unikaniu spożywania alkoholu.
Źródła:
Synevo jest jednym z wiodących dostawców usług diagnostyki laboratoryjnej w Polsce, oferującym ponad 2 tysiące rutynowych i zaawansowanych badań.
2023 © Synevo. Wszystkie prawa zastrzeżone.