CMV (ludzki wirus cytomegalii) należy do rodziny wirusów opryszczki (herpeswirusów). Rozprzestrzenia się przez płyny ustrojowe – ślinę, krew, mocz, mleko matki, nasienie i wydzieliny z pochwy. Najczęściej jest przenoszony drogą płciową i poprzez transfuzję krwi, ale istnieje również wrodzona postać infekcji, w której zarażona kobieta w ciąży przenosi infekcję na dziecko. Komplikacje zakażenia tym wirusem są także częste u ludzi po przeszczepach, ze względu na ich zmniejszoną obronę immunologiczną.
U zdrowych, immunokompetentnych osób zakażenie cytomegalią często przebiega bezobjawowo lub łagodnie. Objawy mogą obejmować niewielkie pogorszenie ogólnego samopoczucia, zmęczenie, bóle mięśni i stawów oraz gorączkę. Po tych nieswoistych, uogólnionych objawach infekcja wirusem przechodzi w postać uśpioną, a wirus pozostaje w organizmie nie prowadząc do wystąpienia negatywnych objawów. Wirus może się reaktywować, gdy układ odpornościowy zostanie osłabiony. Ponieważ CMV atakuje układ odpornościowy, ludzie zakażeni nim są narażeni na większe ryzyko wystąpienia innej choroby wirusowej zwanej mononukleozą zakaźną, wywoływaną przez EBV (wirus Epsteina-Barra).
Testy cytomegalii bezpośrednio wykrywają DNA wirusa we krwi lub na przeciwciałach wytwarzanych przez organizm w odpowiedzi na infekcję.
Cel badania- po co je się wykonuje?
Badanie wykonuje się w celu wykrycia trwającego, przebytego lub reaktywowanego zakażenia cytomegalią. Często wykonuje się je, gdy potrzebna jest diagnostyka różnicowa, wraz z testami na grypę, mononukleozę i inne choroby wirusowe o podobnych objawach.
Stosuje się różne rodzaje testów w zależności od dokładniejszego celu badania:
- CMV-DNA w ślinie: potwierdza obecność aktywnej infekcji CMV, odpowiednie do badań przesiewowych wśród noworodków
Wirus cytomegalii we krwi żylnej: sposób wczesnego wykrywania infekcji u pacjentów z obniżoną odpornością, służy także monitorowaniu leczenia u pacjentów z przewlekłą infekcją CMV - CMV-DNA w moczu: wykrycie wrodzonej infekcji u noworodków oraz wykrycie infekcji u pacjentów po przeszczepie nerki
Wirus cytomegalii w płynie mózgowo-rdzeniowym: wykrycie infekcji wpływającej na układ nerwowy - CMV-DNA w płynie owodniowym: diagnoza zakażenia płodu przez cytomegalię
CMV DNA ilościowo cena | Kup badanie online
CMV badanie – kto powinien wykonać
Badanie jest zalecane u młodych pacjentek w ciąży lub u osób z obniżoną odpornością, wykazujących objawy takie jak:
- łatwe męczenie się i uogólnione osłabienie
- obrzęk węzłów chłonnych
- ból mięśni
- ból głowy
- ból gardła
Przygotowanie do badania
- Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania. Zaleca się wykonanie badania rano, na czczo.
Materiał do badania:
- Zgodnie ze wskazaniami: ślina, krew żylna, mocz, płyn mózgowo-rdzeniowy lub płyn owodniowy.
Sposób przeprowadzenia badania
- Reakcja łańcuchowa polimerazy PCR.
Wartości referencyjne
- Normą jest wynik ujemny- brak wykrycia obecności DNA CMV w badanej próbce.
Interpretacja wyników
Uzyskanie dodatniego wyniku dla CMV – DNA w płynie owodniowym potwierdza zakażenie płodu. Wykrywanie DNA cytomegalii w moczu lub ślinie noworodka jest również oznaką wrodzonej infekcji.
Wykrywanie CMV – DNA w płynie mózgowo-rdzeniowym potwierdza diagnozę zakażenia centralnego układu nerwowego przez CMV.
Poziom cytomegalii u pacjentów z obniżoną odpornością ma wartość prognostyczną dla ciężkości przebiegu infekcji.