Ceny badań w sklepie internetowym są 10% niższe od cen w Punktach Pobrań – KUP ONLINE

Szukaj
Close this search box.
Monocyty

Monocyty – kiedy należy badać ich poziom?

Przeczytasz w 3 minuty

Monocyty to komórki układu odpornościowego należące do grupy leukocytów (krwinek białych). Ich zadaniem jest przede wszystkim udział w reakcji immunologicznej organizmu, pojawiającej się w odpowiedzi na kontakt z patogenami.

Zazwyczaj przyczyną wahań poziomu monocytów we krwi jest niegroźna infekcja, natomiast przy zaobserwowaniu niepokojących objawów i znacznym obniżeniu lub podwyższeniu monocytów należy wykonać dalszą diagnostykę.

Monocyty – czym są i jaką rolę pełnią w organizmie?

Monocyty są komórkami układu odpornościowego i należą do grupy leukocytów (białych krwinek). W organizmie pełnią bardzo ważne funkcje, na które składają się między innymi:

  • zdolność do opuszczania naczyń krwionośnych, a tym samym – do działania w obrębie tkanek, w których toczy się stan zapalny;
  • oczyszczanie krwi z martwych komórek czy bakterii (dlatego należą do fagocytów – komórek żernych);
  • produkcja interferonów – białek uwalnianych w organizmie w wyniku kontaktu z patogenem;
  • produkcja cytokin z grupy interleukin (również stanowiących element odpowiedzi odpornościowej);
  • produkcja leukotrienów – lipidów wytwarzanych w procesach zapalnych (w tym w efekcie kontaktu z alergenem u osób uczulonych).

Gdy monocytów jest zbyt dużo lub zbyt mało, najcześciej powiązane jest to z przebytą infekcją, toczącym się organizmie stanem zapalnym lub zakażeniem patogenami – a więc ze wszystkimi tymi stanami, w których konieczne było wzbudzenie odpowiedzi immunologicznej organizmu.

Monocyty – normy w morfologii krwi

U każdego człowieka – zarówno u dziecka, jak i dorosłego – zawartość monocytów we krwi powinna wynosić od 2 do 8% (ewentualnie 200–800/μl). Informacje o poziomie tych komórek uzyskuje się w wyniku wykonania badania morfologicznego krwi z rozmazem (automatycznym, a w szczególnych przypadkach, gdy wynik musi być jak najbardziej precyzyjny – z rozmazem dokonywanym ręcznie).

Gdy liczba monocytów we krwi spada poniżej 2% (200/μl), mówimy wówczas o monocytopenii. Z kolei zwiększona liczba monocytów (ponad 8% lub 800/μ) jest określana jako monocytoza.

Należy pamiętać, że odchylenia od normy obserwowane w zakresie liczby monocytów we krwi nie mają na szczęście groźnej przyczyny – zazwyczaj informują one o przebytej infekcji (lub aktualnej walce organizmu ze stanem zapalnym). Dodatkowo wahania monocytów mają często miejsce u osób przemęczonych, przewlekle stresujących się czy ciężko trenujących.

Wysokie monocyty, niskie monocyty

W kontekście interpretacji badania morfologicznego krwi (w tym badania poziomu monocytów) należy przede wszystkim podkreślić, że tej czynności powinien dokonywać lekarz, który wie, jakie z parametrów są ze sobą powiązane i w jaki sposób zestawiać je dla uzyskania wartości diagnostycznej. Co istotne, jednorazowe podwyższenie lub obniżenie poziomu monocytów, tak, jak zostało to już wspomniane, nie powinno stanowić powodu do niepokoju. Zaburzenie tego parametru może być jednak objawem poważniejszej choroby w przypadku długotrwałego utrzymywania się monocytopenii lub monocytozy, a także w przypadku zaobserwowania konkretnych symptomów, nie wskazujących jednak na zwykłą infekcję (COVID, grypa, przeziębienie i inne).

Wśród objawów występujących wraz ze stwierdzoną w badaniach laboratoryjnych obniżoną lub podwyższoną liczbą monocytów, które powinny skłonić pacjenta do konsultacji lekarskiej, można wyróżnić: osłabienie organizmu, poczucie przewlekłego zmęczenia, przedłużający się powyżej kilku tygodni spadek nastroju, problemy ze snem, bladość powłok skórnych, duszności (nawet rzadkie i sporadyczne), szybką męczliwość, obniżenie siły mięśniowej, niezamierzony spadek masy ciała, przedłużający się przez kilka tygodni, bezproduktywny kaszel (niezależnie od tego, czy był on powiązany z infekcją, czy nie), a także bóle stawów oraz objawy ze strony układu pokarmowego (przewlekłe zaparcia, bolesne wzdęcia, biegunki).

Kup badanie online

Źródła:

  1. Dr n. med. M. Salamonowicz, O czym świadczy zwiększenie odsetka monocytów krwi obwodowej? [w:] Medycyna Praktyczna (500 pytań z pediatrii 2015)
  2. Sokołowska, Różnicowanie zaburzeń liczby i morfologii białych krwinek. Normy wskaźników opisujących układ białokrwinkowy [w:] podyplomie.pl, dostęp: 12.04.2024
  3. Dr n. med. T. Ociepa, Nieprawidłowości układu białokrwinkowego u dzieci na przykładzie wybranych stanów chorobowych – spojrzenie hematologa [w:] Pediatria po Dyplomie 04/2015
  4. Łapuć, A. Eljaszewicz, J. Kłoczko, M. Moniuszko, Rola monocytów w patogenezie przewlekłej białaczki limfocytowej [w:] Acta Hematologica Polonica 45/2014
  5. Matysiak, J. Kabata, Hellmann, Leukocyty [w:] Podręcznik Pediatrii Medycyny Praktycznej – wersja online: mp.pl, dostęp: 12.04.2024