Posiew materiału z dolnych dróg oddechowych badanie
Posiew materiału z dróg oddechowych wykonywane jest w przypadku podejrzenia infekcji dolnych dróg oddechowych o podłożu bakteryjnym. Dzięki temu badaniu możliwa jest dokładna identyfikacja gatunku bakterii chorobotwórczej, która odpowiedzialna jest za wywoływanie obecnie trwającego u danego pacjenta schorzenia. Precyzyjne określenie czynnika infekcyjnego jest niezbędne w celu wdrożenia bezpiecznej i skutecznej farmakoterapii, jako że każdy rodzaj bakterii reaguje inaczej na dany typ antybiotyków. Jest to szczególnie ważne podczas występowania infekcji wewnątrzszpitalnych, gdyż obecne tam patogeny zazwyczaj charakteryzują się o wiele wyższą opornością na leczenie antybiotykami niż szczepy pozaszpitalne.
Posiew materiału z dolnych dróg oddechowych – kiedy wykonać?
Badanie posiewu mikrobiologicznego materiału uzyskanego z dolnych dróg oddechowych najczęściej wykonuje się w przebiegu ciężkich zapaleń płuc, szczególnie gdy objawy nie ustępują po wdrożeniu pierwotnego leczenia, choroba ma ciężki przebieg lub też występują choroby dodatkowe, które zwiększają ryzyko powikłań zdrowotnych u pacjenta, jak np. przewlekła obturacyjna choroba płuc. Najczęściej pobieranym materiałem jest wydzielina odkrztuszana przez pacjenta podczas kaszlu – w przypadku pacjentów hospitalizowanych, którzy znajdują się w ciężkim stanie (nieprzytomni, intubowani) może to być materiał uzyskany na drodze odsysania zalegającego w dolnych partiach oskrzeli wysięku.
Uzyskana w taki sposób próbka następnie przesyłana jest do laboratorium mikrobiologicznego w celu hodowli znajdujących się w niej bakterii. Po namnożeniu obecnych tam patogenów można ocenić ich gatunek, na podstawie podłoża na którym wzrosły oraz charakterystycznego wyglądu ich kolonii. Dodatkowo wykonywane jest określanie ich oporności na różnego rodzaju antybiotyki.
Posiew materiału z dolnych dróg oddechowych – kto powinien wykonać?
O konieczności wykonania tego badania najczęściej decyduje lekarz w przebiegu procesu diagnostyczno – leczniczego zapalenia płuc. Objawami, które mogą wskazywać na zapalenie płuc o etiologii bakteryjnej są:
- dreszcze, gorączka
- bóle głowy
- bladość skóry
- kaszel połączony z odkrztuszaniem wydzieliny
- duszności
- ból w klatce piersiowej
- bóle stawów
- ogólne osłabienie, zmęczenie
- wzrost tętna
Większość przypadków zapaleń płuc wywoływana jest przez wirusy, stad też niezbędna jest konsultacja lekarska w celu wstępnej oceny czy dany przypadek zapalenia płuc może mieć etiologię wirusową. Zlecane mogą być wtedy także dodatkowe badania, takie jak np. badania krwi lub też zdjęcie RTG klatki piersiowej, czy tomografia komputerowa. Bardzo rzadko może także występować zapalenie płuc wywołane przez jednokomórkowe grzyby.
Najczęściej jest to spotykane u osób z nieprawidłowo działającym układem odpornościowym, co występuje w przypadku niektórych chorób genetycznych (wywołujących pierwotny niedobór odporności), zakażenia wirusem HIV lub też jako efekt uboczny leczenia onkologicznego.
Posiew materiału z dolnych dróg oddechowych wyniki
Wynik posiewu materiału z dolnych dróg oddechowych będzie zawierał zidentyfikowane, wykryte rodzaje bakterii oraz zestawienie antybiotyków, na które jest on najbardziej i najmniej oporny. Taki zbiór informacji umożliwia lekarzowi prowadzącemu dobór odpowiedniej substancji leczniczej, która będzie zarówno bezpieczna dla pacjenta jak i skuteczna w zwalczaniu infekcji.
Czasami, w przypadku szczególnie ciężkich zakażeń, pacjent może zostać skierowany do szpitala. W przypadku przypisania antybiotyków do samodzielnego stosowania należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarskich, gdyż niedokończenie antybiotykoterapii (nawet jeżeli objawy całkowicie ustąpiły) może wiązać się z ryzykiem nawrotu choroby, która będzie wówczas miała cięższy przebieg i będzie trudniejsza do opanowania. Wynika to z faktu, że w organizmie pacjenta mogły pozostać bakterie najbardziej oporne na stosowany lek, które po pewnym czasie ulegają ponownemu namnożeniu i wywołują tę samą chorobę.