Potas w kale

Potas w kale badanie

Potas (wraz z wapniem i magnezem) odgrywa istotna rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego, mięśni i serca. Cały potas zawarty w pożywieniu jest wchłaniany w jelicie cienkim. Zwykle 80-90% potasu jest wydalane z moczem, a reszta z potem i kałem. Organizm szybko pozbywa się potasu, nawet w przypadku braku jego spożycia w diecie nerki nie przestają go wydalać, a przy co może skutkować niedoborami.

Nadmierna utrata potasu może nastąpić także przez przewód pokarmowy, na skutek wymiotów lub z kałem biegunkowym. Obydwie te sytuacje prowadzą do rozwoju hipokaliemii, czyli obniżenia stężenia potasu we krwi. Manifestuje się to głównie bolesnymi skurczami mięśni, drżeniami, kołotaniami i zaburzeniami rytmu serca.

Znalezienie przyczyn przewlekłych (utrzymujących się powyżej 4 tygodni), wodnistych biegunek może stwarzać trudności. Czasem wynikają one z infekcji (zakażeń pasożytniczych, bakteryjnych, wirusowych), ale znacznie częściej towarzyszą chorobom zapalnym jelit (wrzodziejącemu zapaleniu jelita grubego, chorobie Leśniewskiego-Crohna, celiakii). Mogą być też spowodowane zaburzeniami motoryki (perystaltyki) jelit, np. w zespole jelita drażliwego lub stosowaniem leków (antybiotyków, dużych dawek magnezu). Jedną z przyczyn, które najciężej zdiagnozować, jest nadużywanie środków przeczyszczających o podłożu psychicznym.

Zmiany metabolizmu potasu wpływają na cały organizm, występują razem z zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej. By zidentyfikować przyczyny wahań stężeń tego pierwiastka, przydatne jest oznaczenie jego poziomu we krwi, moczu czy kale.

Potas w kale – kiedy wykonać badanie?

Potas w kale stanowi część panelu badania stężenia elektrolitów w kale (razem z sodem), wykonywanym m.in. w diagnostyce przewlekłych, nawracających biegunek oraz schorzeń w obrębie układu pokarmowego. Jako jego uzupełnienie, można dodatkowo wykonać posiew kału w kierunku bakterii czy jego badanie na obecność pasożytów lub krwi utajonej. Zastosowanie znajdują też sigmoidoskopia i kolonoskopia, czyli oglądanie wnętrza jelita grubego za pomocą wziernika.

Po podstawieniu do specjalnego matematycznego wzoru, stężenie potasu w kale może pomóc w różnicowaniu typów biegunek- wydzielniczych (gdzie w wyniku zaburzenia transportu przez ścianę jelita dochodzi do wydzielania wody do jego światła) od osmotycznych (gdzie przyczyną biegunki jest obecność substancji, która ściąga wodę do środka przewodu pokarmowego).

Badanie jest również przydatne w diagnostyce hipokaliemii, czyli przyczyn obniżonego stężenia potasu we krwi oraz wykrywaniu nadużywania środków przeczyszczających.

Potas w kale – kto powinien wykonać badanie?

Osoby z przewlekłymi biegunkami o niewiadomym pochodzeniu oraz z objawami im towarzyszącymi:

• stolce wodniste, o dużej objętości, oddawane częściej niż 3-4 razy na dobę
• skurczowe bóle brzucha
• osłabienie, złe samopoczucie, senność
• odwodnienie, suchość skóry i błon śluzowych
• zawroty głowy, duszności
• niedożywienie, wyniszczenie

Wysoki potas w kale

W przypadku wykrycia zwiększonego stężenia potasu w kale, może to sugerować, że przyczyna wiąże się ze zmniejszonym wchłanianiem i nadmierną utratą przez przewód pokarmowy.